نَهى رسولُ اللّه ِ عن سَبعٍ و أمَرَ بسَبعٍ : نَهانا أن نَتَخَتّمَ بالذَّهَبِ ، و عَنِ الشُّربِ فی آنِیَةِ الذَّهَبِ و الفِضَّةِ ، و قالَ : مَن شَرِبَ فیها فی الدُّنیا لَم یَشرَبْ فیها فی الآخِرَةِ ، و عن رُکوبِ المَیاثِرِ ، و عن لُبسِ القِسِیِّ ، و عَن لُبسِ الحَریرِ و الدِّیباجِ و الإستَبرَقِ . و أمَرَنا باتِّباعِ الجَنائزِ ، و عِیادَةِ المَریضِ ، و تَسمیتِ العاطِسِ ، و نُصرَةِ المَظلومِ ، و إفشاءِ السَّلامِ ، و إجابَةِ الدّاعی ، و إبرارِ القَسَم . ـ قالَ الخلیلُ بنُ أحمَدَ : لَعلَّ الصَّوابَ إبرارُ المُقسِمِ

رسول خدا صلى الله علیه و آله از هفت کار نهى فرمود و به هفت کار فرمان داد : ما را از به دست کردن انگشتر طلا و از آشامیدن در ظرف هاى زرّین و سیمین نهى کرد و فرمود : هر که در دنیا در این ظرف ها بیاشامد در آخرت در آنها نخواهد آشامید. و نیز ما را از نشستن روى تشکچه ها[ى پر شده از پنبه یا پشم که روى زین و پالان حیوان مى اندازند و سوار بر آن مى شوند ]و از به خود بستن کمان و از پوشیدن ابریشم و دیبا و استبرق نهى فرمود و ما را به تشییع جنازه ها و عیادت از بیمار و رحمت خواستن براى کسى که عطسه مى کند و یارى دادن ستمدیده و سلام کردن به همگان و پذیرفتن دعوت اشخاص و قبول کردن سوگند فرمان داد.

(بحار الأنوار : 76 / 340 / 9)